Po operacji powiększenia piersi możesz spodziewać się obrzęku, bolesności i zasinień. Te efekty uboczne ustąpią z czasem, a blizny, które pozostały, ostatecznie zbledną. Chirurg poda Pani leki przeciwbólowe i poinformuje, kiedy będzie Pani mogła wrócić do swoich normalnych zajęć. Pacjenci, którzy nie wykonują ciężkich prac fizycznych, mogą często powrócić do pracy już po dwóch tygodniach. Jednak przez co najmniej dwa tygodnie należy unikać intensywnej aktywności. Jeśli planują Państwo pracować podczas procesu rekonwalescencji, należy przestrzegać zaleceń chirurga dotyczących kontaktu fizycznego i gwałtownych ruchów – sekcja ta jest dziełem redakcji serwisu beautyamber.pl.
Siniaki
Po operacji powiększenia piersi należy spodziewać się obrzęku i zasinień, które mogą trwać do trzech tygodni. Zależy to od tego, jak rozległa była operacja, jak dużo tkanki zostało usunięte i jak dobrze stosowałaś się do zaleceń pooperacyjnych. U większości pacjentów największe zasinienie i opuchlizna występują około 3 dni po zabiegu, ale z dnia na dzień zaczynają się zmniejszać. Obrzęk i zasinienie będą stopniowo zanikać, a w czwartym do szóstego tygodnia większość z nich ustąpi.
Chociaż siniaki są powszechne po powiększeniu piersi, u niektórych pacjentek mogą stanowić problem. Dzieje się tak dlatego, że pacjentki przyjmujące leki rozrzedzające krew lub mające zaburzenia krwawienia są bardziej narażone na powstawanie siniaków. Ponadto, siniak pojawiający się na brzuchu może być oznaką poważniejszego powikłania, takiego jak krwiak. Krwiak jest zbiorem krwi pod skórą.
Podczas rekonwalescencji po zabiegu powiększania piersi należy unikać forsownych zajęć. Zamiast tego należy codziennie odbywać krótkie spacery, aby zwiększyć krążenie krwi i zmniejszyć ryzyko powstania zakrzepów. Twój chirurg plastyczny powinien również udzielić Ci szczegółowych instrukcji, jak zmniejszyć zasinienie. W tym czasie należy bezwzględnie stosować się do zaleceń chirurga, aby zapewnić szybki powrót do zdrowia i minimalny ból.
Zimne okłady są również doskonałym sposobem na zminimalizowanie bólu i obrzęku po zabiegu. Należy unikać przykładania zimnych kompresów bezpośrednio do obszaru operacyjnego, ponieważ może to podrażnić nacięcia. Dodatkowo, ważne jest, aby unikać podnoszenia lub przesuwania ramion nad głową. Może to spowodować uraz i opóźnić powrót do zdrowia.
Blizny
Instrukcje pooperacyjne są kluczowe dla zapobiegania powstawaniu blizn po powiększeniu piersi. Postępowanie zgodnie z zaleceniami chirurga zmniejszy nacisk na bliznę i przyspieszy proces gojenia. Należy również stosować krem z wysokim filtrem i unikać wystawiania blizny na działanie promieni słonecznych. Ponadto przez dwa tygodnie po zabiegu należy unikać intensywnej aktywności fizycznej, ponieważ może ona dodatkowo obciążać bliznę.
Jedną z najczęstszych technik powiększania piersi jest nacięcie okołoaortalne, które wykorzystuje nacięcie wzdłuż łuku otoczki. Technika ta jest korzystna dla kobiet o cienkich lub pozbawionych naturalnych fałdów piersiach lub tych, które nie chcą mieć grubych, uniesionych blizn. Inną opcją jest podejście przezpiersiowe, w którym wykorzystuje się mniejsze nacięcie w pachy. Chociaż ta technika nie jest najczęstsza, powoduje najmniejszą ilość widocznych blizn. Wymaga jednak większej ilości odzieży w początkowym, sześciomiesięcznym okresie gojenia.
Wybór odpowiedniej techniki nacięcia podczas zabiegu powiększania piersi będzie miał ogromny wpływ na blizny. Nacięcie okołoaortalne pozostawia małą, okrągłą bliznę, która jest ledwo widoczna po zabiegu. Z kolei nacięcie przezpiersiowe nie pozostawia widocznych blizn. Wymaga ono jednak większej finezji i umiejętności chirurgicznych.
Ciche pęknięcie
Ciche pęknięcie po powiększeniu piersi może być poważnym problemem i powinno być zbadane przez Twojego chirurga plastycznego. Według FDA, skany MRI są najlepszym sposobem na wykrycie cichego pęknięcia, ale nie są w 100 procentach wiarygodne. W niektórych przypadkach pęknięcie może nie zostać wykryte, ponieważ nie było oznak infekcji.
Ciche pęknięcie występuje, gdy implant z żelu silikonowego pęka bez żadnych widocznych objawów. Pęknięcie może trwać przez kilka dni lub nawet miesięcy, a kobieta nawet nie wie o tym. Jedynym sposobem na wykrycie cichego pęknięcia jest rezonans magnetyczny, który FDA zaleca wykonywać trzy lata po pierwszym zabiegu i co dwa lata po nim. Rezonans ten nie jest jednak objęty ubezpieczeniem, więc należy liczyć się z koniecznością zapłaty od 444 do 1468 dolarów z własnej kieszeni.
Ten stan występuje u 6% do 8% pacjentów. Kobiety z silikonowymi implantami są w grupie zwiększonego ryzyka rozwoju cichego pęknięcia. W niektórych przypadkach kobiety, które doświadczyły cichego pęknięcia, mogły odczuwać dyskomfort po poddaniu się zabiegowi. Może to być spowodowane rozdarciem wypełniacza z żelu silikonowego lub pęknięciem powłoki z żelu silikonowego. Może to prowadzić do osłabienia implantu i kompromitacji jego kształtu. Chociaż często dochodzi do cichego pęknięcia, należy je ściśle monitorować, aby upewnić się, że nie wystąpią żadne powikłania.
Pęknięty implant silikonowy może prowadzić do wielu fizycznych skutków ubocznych. Obejmują one obrzęk i ból piersi, drętwienie i mrowienie. Dodatkowo, pęknięty implant silikonowy może spowodować zapalenie otaczającej go tkanki. Objawy te nie są natychmiast zauważalne i mogą pojawić się z czasem. Jeśli jednak wystąpi któryś z tych objawów, należy jak najszybciej skontaktować się z chirurgiem plastycznym.
Ryzyko nowotworu
Częstość występowania raka piersi wzrosła na całym świecie, podobnie jak popularność kosmetycznego powiększania piersi. Doprowadziło to do obaw związanych z potencjalnym ryzykiem wystąpienia raka piersi u pacjentek poddających się kosmetycznemu powiększaniu piersi. Aby to zbadać, badacze przeprowadzili metaanalizę dostępnej literatury. W ramach tego badania określono czynniki, które są związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia raka piersi po zabiegu powiększania piersi.
Jednym z najlepszych sposobów zminimalizowania ryzyka wystąpienia raka piersi po powiększeniu piersi jest poddawanie się regularnym badaniom przesiewowym w kierunku raka piersi. Może to pomóc w identyfikacji wszelkich zmian w piersiach, takich jak guzki. Jednak implanty piersi mogą utrudniać kobiecie wykrycie jakichkolwiek zmian. Dlatego pacjentki powinny być bardzo czujne na zmiany w piersiach. Ponieważ implanty piersi nie są uważane za urządzenia na całe życie, im dłużej kobieta ma zabieg, tym większe ryzyko powikłań. W efekcie może być wymagana reoperacja. Ponadto może być konieczna biopsja lub zabieg usunięcia torbieli. Zabieg biopsji lub usunięcia torbieli polega na wprowadzeniu igły w skórę i usunięciu guzka.
Innym rodzajem nowotworu związanym z implantami piersi jest ALCL (chłoniak nieziarniczy). Chociaż ten typ nowotworu jest rzadki i wysoce uleczalny, może być śmiertelny, jeśli nie zostanie w porę wykryty. Szacuje się, że u jednej na osiem kobiet w pewnym momencie rozwinie się rak piersi.
Re-operacje
Re-operacje po powiększeniu piersi mogą być konieczne, gdy początkowa operacja nie przyniosła oczekiwanych rezultatów. Infekcje, komplikacje lub pogorszenie stanu implantu mogą prowadzić do niepowodzenia. Drugą opcją jest częściowa rekonstrukcja piersi. Rekonstrukcja polega na dodaniu tkanki z pośladków lub obszaru dawczego.
Operacja powiększenia piersi jest zabiegiem inwazyjnym, który polega na naciągnięciu skóry i wszczepieniu implantu silikonowo-żelowego lub solnego. Pacjentka jest następnie instruowana, aby poddać się serii sesji, podczas których chirurg wypełnia ekspander tkankowy. W rzadkich przypadkach ekspander tkankowy może pęknąć, powodując ból i infekcję. Możliwe są również reoperacje w celu odbudowy tkanki piersi. Niektóre kobiety są również kandydatkami do zabiegu TRAM flap, który wykorzystuje tkankę z brzucha. Procedura ta wymaga od pacjentki usunięcia dużej ilości skóry i tłuszczu z brzucha, wraz z dopływem krwi.
Inną opcją rekonstrukcji piersi jest wykorzystanie płata lub tkanki autologicznej. Ten rodzaj rekonstrukcji piersi może być dobrym wyborem dla kobiet, które chcą przywrócić kształt utraconej piersi. Jeśli kobieta przeszła mastektomię, może mieć usuniętą pierś zastąpioną autologiczną tkanką.
Reoperacje po powiększeniu piersi mogą być bolesne i mogą pozostawić blizny. W niektórych przypadkach może być konieczne zastosowanie tymczasowych implantów, gdy pierś wraca do zdrowia po radioterapii. Ten rodzaj rekonstrukcji piersi wymaga dłuższego czasu rekonwalescencji i może wiązać się z większą ilością komplikacji.
Ból
Chociaż powiększanie piersi może być przyjemnym doświadczeniem, może również prowadzić do dużego bólu. Chirurg plastyczny zazwyczaj przepisze jakiś rodzaj leków przeciwbólowych, aby pomóc Ci przejść przez okres rekonwalescencji. W ciągu pierwszych kilku dni po zabiegu, ból będzie bardziej intensywny, ale zazwyczaj ustępuje w ciągu tygodnia lub dwóch. Jednak niektórzy pacjenci zgłaszają utrzymujący się ból nawet kilka miesięcy po zabiegu.
W pierwszym tygodniu po operacji powiększenia piersi może być konieczne zażycie leków dostępnych bez recepty, aby złagodzić ból. Jednak lekarz może również przepisać pewne specyficzne leki, które przyspieszą Twój powrót do zdrowia. Mogą one obejmować antybiotyki i środki rozluźniające mięśnie. Przez pierwsze sześć do ośmiu tygodni po zabiegu należy również nosić biustonosz regeneracyjny.
Po zabiegu zostaniesz poddana znieczuleniu ogólnemu. Będzie Pani mogła spać, ale znieczulenie spowoduje pewien dyskomfort. Następnie zostanie Pani/Pan przeniesiona/y do sali pooperacyjnej, gdzie stopniowo będzie się Pani/Pan budzić. W ciągu pierwszych kilku godzin może Pani odczuwać ból i napięcie mięśni w okolicy piersi. Ból ten ustępuje jednak w miarę gojenia się mięśni. W większości przypadków będziesz mogła wrócić do domu kilka godzin po zabiegu.
Ból po powiększeniu piersi jest częstym powikłaniem. Może on przeszkadzać w wykonywaniu codziennych czynności i wpływać na Twoje zadowolenie z zabiegu. Przed poddaniem się operacji należy omówić z chirurgiem plastycznym możliwość wystąpienia przewlekłego bólu.
Podobne tematy
