Zarówno kwas hialuronowy, jak i nici liftingujące mają wiele zalet. Obie te metody skutecznie poprawiają teksturę skóry i zmniejszają widoczność zmarszczek mimicznych. Nici z kwasem hialuronowym są obecnie stosowane w Europie. Gładkie nici mogą poprawić teksturę skóry, natomiast skręcone nici mogą poprawić drobne zmarszczki mimiczne i blizny potrądzikowe. Zabiegi te są również pomocne w przypadku pacjentów, którzy mają problemy z drobnymi zmarszczkami wokół ust i klatki piersiowej.
Nici permanentne
Chociaż nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czy kwas hialuronowy jest lepszy od trwałych nici liftingujących, niektórzy lekarze uzyskali mieszane wyniki. Tradycyjne nici łatwo się wypluwają, a nowsze polimery są wchłaniane przez skórę i są dla niej bezpieczniejsze. Nici te wiążą się jednak z ryzykiem i okresem przestoju. Oto kilka zalet i wad obu metod. Zanim zdecydujesz się na jedną z nich, zastanów się, czy naprawdę jej potrzebujesz.
W przeciwieństwie do pierwszego zabiegu, lifting z użyciem nici permanentnych jest zabiegiem nietrwałym, trwającym od roku do trzech lat. Nici PDO rozpuszczają się stopniowo w ciągu sześciu do dziewięciu miesięcy, w zależności od grubości nici i reakcji organizmu na nie. Dobra wiadomość jest taka, że ta niechirurgiczna procedura nadal jest świetnym rozwiązaniem. Rezultaty są wprawdzie tymczasowe, ale są tego warte.
Kwas hialuronowy
Aby uzyskać efekt gładkiej, młodo wyglądającej twarzy, doskonałym wyborem są nici liftingujące lub kwasy hialuronowe. Nici najnowszej generacji zawierają kwas hialuronowy. Jest to znaczący postęp dla młodego rynku, na którym wiele osób jest niezadowolonych z wyglądu swojej skóry. Zastrzyki z HA stanowią alternatywę dla zabiegów laserowych i peelingów chemicznych, a ich skuteczność jest krótkotrwała i wynosi do sześciu miesięcy. Oprócz walorów estetycznych, zastrzyki z kwasu hialuronowego mają pewne ograniczenia, takie jak konieczność wykonywania kolejnej serii, co może prowadzić do zmęczenia.
Chociaż kwas hialuronowy ma teoretycznie dłuższe działanie, nici liftingujące mają krótszy czas przestoju i mniejszy efekt „tensorowy”. Chociaż połączenie tych dwóch metod jest interesujące, pacjenci powinni unikać przyjmowania leków przeciwzakrzepowych przez co najmniej 10 dni przed zabiegiem. Pacjenci powinni również przyjmować kapsułki z arniką na pięć dni przed zabiegiem. Zażywanie tych kapsułek pomoże zmniejszyć ryzyko wystąpienia krwiaka i bolesności pooperacyjnej. Do podniesienia podbródka można użyć nici liftingujących, które zapobiegają utracie jędrności tkanek leżących u jego podłoża.
PLLA
Chociaż wydaje się, że zabieg z użyciem nici PLLA i nici liftingujących to dwie różne metody, istnieją między nimi pewne istotne różnice. Nici PLLA są ogólnie uważane za bezpieczniejszą opcję w przypadku zwiotczenia twarzy i wczesnych oznak starzenia się. Z kolei nici liftingujące wykorzystują nici PCL w przypadku poważniejszych oznak starzenia się, takich jak luźna skóra twarzy. Pacjenci, którzy decydują się na zabieg liftingu nićmi, powinni rozważyć swoją indywidualną historię medyczną oraz zakres swoich obaw. Nici
PLLA działają na głębsze warstwy skóry, wytwarzając w tym procesie kolagen. Stymulują one produkcję nowego kolagenu, redukując zmarszczki mimiczne i dodając skórze naturalnej objętości. Procedura ta jest bezbolesna, a jej dodatkową zaletą jest stymulowanie organizmu do produkcji własnego kolagenu. Nici PDO są skuteczne w redukcji zmarszczek, natomiast nici PLLA pozwalają uzyskać bardziej naturalny wygląd. Ponadto, w przeciwieństwie do nici PDO, PLLA nie powoduje poważnych skutków ubocznych.
PCL
Nici PLLA i PCL to nowy rodzaj materiału, który może być stosowany do liftingu twarzy. Są one miękkie i elastyczne, ale istnieją między nimi różnice. Na przykład PCL jest mniej podatny na infekcje, ale niektóre fabryki dodają do niego dodatkowy materiał, aby go wzmocnić. Mimo to nie są one tak mocne jak nici PDO, a rezultat końcowy jest inny niż w przypadku tych pierwszych. Nici
PLLA są zwykle stosowane w przypadku łagodnego lub umiarkowanego zwiotczenia skóry. Zapewniają one natychmiastowe uniesienie poprzez zmianę położenia i zakotwiczenie tkanek miękkich oraz stymulują produkcję kolagenu. W przeciwieństwie do nici PDO, nici PCL są mniej podatne na zerwanie lub złamanie, a pacjenci zazwyczaj nie odczuwają żadnego dyskomfortu. Bezpośrednio po zabiegu mogą oni wrócić do pracy. Zabieg z użyciem nici PCL trwa zazwyczaj około jednej godziny, więc nie ma ryzyka infekcji.
Silhouette
Zabieg Silhouette z użyciem nici liftingujących i HA jest zabiegiem minimalnie inwazyjnym. Zabieg jest bezbolesny, ale może powodować pewien obrzęk, zasinienie i lekki dyskomfort. Efekty uboczne utrzymują się przez kilka dni, ale ustępują naturalnie w ciągu tygodnia. Istnieje pewne ryzyko związane z tą procedurą, w tym infekcja i uszkodzenie nerwów. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tej procedurze.
Zabieg Silhouette jest bezpieczny i skuteczny u zdrowych osób. Może korygować fałdy nosowo-wargowe i linie ekspresji, a także poprawiać efekty grawitacji na szyi, policzkach i twarzy. Procedura ta jest zazwyczaj szybka i łatwa, z minimalnym czasem przestoju i bez specjalnego czasu rekonwalescencji. Zabieg ten jest doskonałą propozycją dla osób, które chcą przeprowadzić lifting twarzy bez konieczności chodzenia pod nóż.
PLGA
Kwestia wyboru PLGA i kwasu hialuronowego jako nici liftingujących jest interesująca, ponieważ obie substancje są skuteczne. Chociaż kwas hialuronowy ma teoretycznie większą trwałość, to jego efekt „tensorowy” jest mniej znaczący. Połączenie obu technik jest intrygujące. Obie nici dają natychmiastowe efekty, ale kwas hialuronowy ma większe szanse na dłuższe działanie. Po całkowitym wchłonięciu nici konieczne jest zastosowanie tensora, aby zapobiec wtórnemu przemieszczeniu.
W niedawno przeprowadzonym badaniu wzięło udział 190 pacjentów, u których przeprowadzono zabieg liftingu twarzy z użyciem nici PDO. Nici wprowadzono przez linię włosów i twarz. Jest to rozwiązanie podobne do technologii APTOS pierwszej generacji. Wiek pacjentów wahał się od 28 do 62 lat, a żaden z nich nie palił ani nie chorował na cukrzycę. U żadnego z nich nie stwierdzono wysokiego ryzyka wystąpienia powikłań ani nawrotu choroby.
Podobne tematy
